با پیشرفت تکنولوژی در حوزه‌ی وب و انتقال بسیاری از کارها از حالت فیزیکی به حالت دیجیتال، بازار برنامه‌نویسی را بسیار داغ کرده است. ساختن نرم افزارهای اداری و سازمانی، ساختن اپلیکیشن‌های موبایل، نرم‌افزارهای کاربردی، سیستم عامل‌ها، طراحی وب‌سایت‌ها، ساخت قالب و … همه و همه بر پایه ی برنامه‌نویسی است که توسط متخصصان این حوزه صورت می‌گیرد.
برنامه‌نویسی یکی از مشاغل پراهمیت در دنیای دیجیتال است که جذابیت آن، افراد زیادی را به سمت خود می‌کشد. در این مقاله سعی داریم با انواع زبان‌های برنامه نویسی و دسته بندی‌های صورت گرفته در آن آشنا شویم.
زبان‌های سطح پایین
زبان‌های برنامه‌نویسی به طور کلی به دو دسته‌ی زبان‌های سطح پایین و زبان‌های سطح بالا تقسیم می‌شود. زبان‌های سطح پایین زبان‌هایی هستند که دستورات آن‌ها نزدیک به زبان ماشین و به صورت ۰ و ۱ است و غیر از این دوعدد هیچ کلمه‌ی دیگر در دستورات آن مشاهده نخواهید کرد. می‌توان از زبان اسمبلی برای زبان‌های سطح پایین نام برد. زبان‌های برنامه‌نویسی سطح پایین به صورت مستقیم با پردازنده‌ی سیستم سر‌وکار دارند و با استفاده از آن‌ها می‌توان دستورات پایه‌ای برنامه نویسی را اجرا کرد.
برای آنکه بفهمیم زبان ماشین چگونه کار می‌کند، ابتدا می‌بایست درک کنیم که پردازنده‌ها چگونه کار می‌کنند. اساساً یک پردازنده از میلیون‌ها سوییچ بسیار کوچک که می‌توانند خاموش و روشن شوند تشکیل شده‌اند. حال با خاموش یا روشن کردن برخی از این سوییچ‌های خاص، می‌توان از پردازنده خواست تا کار خاصی را انجام دهد. عدد ۰ نماد خاموش و عدد یک نماد روشن است.
زبان‌های سطح بالا
زبان‌های سطح بالا زبان‌هایی هستند که به زبان ما نزدیک‌تر بوده و درک و فهم آن ساده‌تر است. در دستورات زبان‌های سطح بالا از کلمات انگلیسی قابل فهم استفاده شده است که کار کردن با آن‌ها را برای متقاضیان ساده‌تر کرده است. زبان‌های برنامه نویسی سطح بالا همچون فورتران، بیسیک، کوبول و پاسکال منجر به این شدند تا برنامه نویسان وارد جزئیات برنامه‌نویسی و نحوه‌ی کار پردازنده نشوند.
مادر زبان‌های برنامه‌نویسی
هر کدام از این زبان‌ها معایب و مزایایی خاص خود را داشتند، به همین دلیل برای آن که فصل مشترکی مابین زبان‌های سطح بالا و زبان اسمبلی که یک زبان سطح پایین است صورت گیرد، زبان C که مادر زبان برنامه‌نویسی محسوب می‌شود ابداع شود.
از جمله مزایای زبان C که باعث رفع بسیاری از مشکلات برنامه نویسی شد این است که توسط این زبان می‌توان هم با CPU که مرکز پردازشگر سیستم است همانند زبان اسمبلی ارتباط برقرار کرد و هم می‌توان در صورت نیاز، جزئیات فنی نحوه‌ی کار CPU را همچون یک زبان سطح بالا نادیده بگیرند.همین ویژگی انعطافی زبان C باعث شده است که پایه‌ی برنامه‌نویسی بسیاری از نرم افزارهای مهم جهان شود.
کامپایلر
حال شاید این سوال به ذهن شما نیز برسد که سیستم چگونه متوجه زبان‌های سطح بالا می‌شود در صورتی که فقط می‌تواند اعداد ۱ و ۰ را بخواند؟ برای پاسخ به این سوال باید بگوییم که واسطی بین ماشین و زبان‌های سطح بالا وجود دارد که به آن کامپایلر می‌گویند. دانشمندان کامپایلر را برای تبدیل زبان های سطح بالا به زبان ماشین طراحی کرده‌اند که آن را برای کامپیوتر قابل فهم می‌کند.
